Είδη απορριμμάτων

 

ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ θεωρούνται γενικά οι ουσίες και τα αντικείμενα από τα οποία ο άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να απαλλαγεί ή απλώς δε χρειάζεται πια. Τα βασικά είδη απορριμμάτων είναι τα εξής:

 

-Οικιακά απορρίμματα

-Αγροτικά απορρίμματα

-Βιομηχανικά απορρίμματα

-Απορρίμματα παραγωγής ενέργειας

 

 

 

ΟΙΚΙΑΚΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ

 Oνομάζονται εκείνα τα απορρίμματα που προέρχονται από τα νοικοκυριά, τις κατοικίες και τα γραφεία.

 

ΣΥΝΘΕΣΗ ΟΙΚΙΑΚΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ

Στην Ελλάδα:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σε Ευρωπαϊκές χώρες:

 

Ημερήσια παραγωγή οικιακών απορριμμάτων ανά κάτοικο (σε kg)

 

Στα επικίνδυνα οικιακά απορρίμματα συμπεριλαμβάνονται τα φάρμακα, τα υλικά καθαρισμού, τα χρώματα, οι μπαταρίες, τα διαλυτικά, φυτοφάρμακα

  και τα διάφορα σπρέι με χλωροφθοράνθρακες.

 

               Η σύγχρονη κατοικία είναι μια καταστρεπτική πηγή μόλυνσης, καθώς η σπατάλη που γίνεται είναι αλόγιστη. Τα συσκευασμένα προϊόντα, σε κονσέρβες ή κουτιά, τα σπρέι και τα απορρυπαντικά και τόσα άλλα πράγματα που, συνυφασμένα με το σύγχρονο τρόπο ζωής, διευκολύνουν τη δουλειά στο σπίτι, είναι ένα μεγάλο εμπόδιο για τη διαφύλαξη των πλουτοπαραγωγικών πηγών και της ισορροπίας του περιβάλλοντος. Δυστυχώς ο σύγχρονος άνθρωπος αρνείται να συμβιβαστεί και η σπατάλη συνεχίζεται. Στην Ινδία, το ένα όγδοο της ετήσιας παραγωγής σταριού πετιέται και τελικά καταβροχθίζεται από τους αρουραίους. Σύμφωνα με ειδικούς, η μισή ποσότητα τροφής που αγοράζουν οι οικογένειες των πλούσιων Δυτικών χωρών της Ευρώπης, στην Ιαπωνία, καθώς και στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν καταναλώνεται. Τα σαπισμένα τρόφιμα, είτε καταλήξουν σε κάδους, είτε στο αποχετευτικό σύστημα, είτε σε υγειονομικές μονάδες, το πρόβλημα παραμένει το ίδιο. Συχνά τα τρόφιμα δε διασπώνται απόλυτα ώστε να γίνουν αβλαβή, με αποτέλεσμα είτε να απαιτούνται μεγάλες ποσότητες οξυγόνου για αυτό το σκοπό, είτε να επιβαρύνεται τι φορτίο καπνού της ατμόσφαιρας όταν καίγονται, είτε να συγκεντρώνονται έντομα, τρωκτικά και ζωύφια κοντά στις χωματερές.

 

 

 

 

 

 

 

ΤΡΟΠΟΙ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΙΑΚΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ

1)Χρήση  κάδων  και  απορριμματοφόρων

Πλεονεκτήματα

-Περιορίζεται η χρήση ατομικών δοχείων απορριμμάτων ανά νοικοκυριό, ενώ παράλληλα περιορίζεται η δυσοσμία των πεζοδρομίων.

Προβλήματα που δημιουργούν τα απορριμματοφόρα

-Δυσοσμία των σκουπιδιών.

-Συχνά, κατά την εκφόρτωση, διασκορπίζονται σκουπίδια στο δρόμο.

-Υπάρχει αυξημένη πιθανότητα πρόκλησης προβλημάτων υγείας.

2)Χρήση σκουπιδοφάγων

Πλεονεκτήματα

-Περιορισμός του όγκου των στερεών απορριμμάτων.

Μειονεκτήματα

-Ανάγκη ύπαρξης ειδικών εγκαταστάσεων.

-Δυσκολίες στον καθαρισμό των υγρών αποβλήτων.

3)Συλλογή απορριμμάτων μέσω χρήσης  αέρα ή υποπίεσης.

Πλεονεκτήματα

-Λύση του προβλήματος της δυσοσμίας των σκουπιδιών.

Μειονεκτήματα

-Η κατασκευή του συστήματος σωληνώσεων που απαιτούνται είναι εξαιρετικά δαπανηρή.

 

 

  

 

ΓΕΩΡΓΙΚΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΛΥΝΣΗ

 

   Το ενεργειακό μας απόθεμα σιγά-σιγά ληστεύουν οι τεχνολογίες που εφαρμόζονται για την καλλιέργεια της γης, και περιλαμβάνουν φυτοφάρμακα, μηχανήματα, ζιζανιοκτόνα, απορρυπαντικά, προπιονικό οξύ κλπ. Όλα αυτά χρειάζονται ενέργεια που προέρχεται από την καύση φυσικών καυσίμων, καθώς και εργοστάσια για την παραγωγή τους, χωρίς να παίρνουμε ουσιαστικό αντάλλαγμα για τους κόπους μας. Ενδεικτικό της σπατάλης που γίνεται είναι το γεγονός ότι η Ιαπωνία, χρησιμοποιώντας εφταπλάσια ποσότητα φυτοφαρμάκων από τις ΗΠΑ, η παραγωγή της είναι μόλις διπλάσια ανά στρέμμα. Ανάλογα, η Ευρώπη παράγει διπλάσια γεωργικά προϊόντα από την Αφρική, χρησιμοποιώντας όμως εντεκαπλάσια ποσότητα φυτοφαρμάκων.

  Οι αγρότες, λόγω της πληθυσμιακής πίεσης, επιδίδονται στη χρήση μιας νέας μορφής λιπάσματος, που απορροφάται γρήγορα από τα σπαρτά. Ο αγρότης, αφού οι κάτοικοι των ανεπτυγμένων χωρών δείχνουν περισσότερη προτίμηση στο κρέας, κατέληξε να εξαρτάται από τα τεχνητά λιπάσματα ώστε να επιτύχει τη γρήγορη ανάπτυξη των δημητριακών που είναι κατάλληλα για ζωοτροφές. Κανονικά, οι θρεπτικές ουσίες των φυτών, τα φυσικά λιπάσματα, θα έπρεπε να βρίσκονται σε αφθονία στο περιβάλλον. Τελικά, ο αγρότης, εξαρτημένος από τα χημικά λιπάσματα, αφήνει την κοπριά των ζώων να χύνεται ανεκμετάλλευτη σε ποτάμια και ρυάκια, αντί να πέφτει στα δικά του χωράφια.

  Είναι αποδεδειγμένο ότι τα χημικά λιπάσματα έχουν αρνητική επίδραση σε πολλές βαθμίδες της οικολογικής αλυσίδας. Η διαταραχή που προκαλούν σε τοπικά βιοσυστήματα, τελικά τα εξοντώνει ως ένα βαθμό. Το φαινόμενο του ευτροφισμού, που είναι άμεση συνέπεια της αλόγιστης χρήσης φυτοφαρμάκων και χημικών λιπασμάτων, δημιουργεί μια αποπνικτική συσσώρευση ζιζανίων και φυτών στην επιφάνεια της γης. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο ευτροφισμός δημιουργείται όταν τα ποτάμια και τα ρυάκια παρασύρουν στις εκβολές τους ποσότητες αλάτων που συσσωρεύτηκαν εκατομμύρια χρόνια. Οι γεωργοί, επιταχύνοντας αυτές τις διαδικασίες, έχουν μολύνει τις λίμνες σε τέτοιο βαθμό, που το νερό μερικών από αυτές, όπως της λίμνης Έρι στην Αμερική, δεν είναι πόσιμο ακόμα και βρασμένο. Εύκολα φαντάζεται κανείς το αντίκτυπο του φαινομένου αυτού στο υπόλοιπο σύστημα των ποταμών και των λιμνών. Τα νιτρικά άλατα των λιπασμάτων δεν είναι από μόνα τους δηλητηριώδη, μπορούν όμως να γίνουν μέσα στον οργανισμό του ανθρώπου, αφού μετατραπούν σε νιτρώδη άλατα.

  Όσον αφορά τα εντομοκτόνα, μπορούν να φέρουν το θάνατο σε βασικούς ζωντανούς οργανισμούς. Το DDT, για παράδειγμα, επηρεάζει τη θαλάσσια ζωή σε μεγάλη απόσταση από το σημείο που χρησιμοποιήθηκε, εμποδίζοντας την, απαραίτητη για το θαλάσσιο φυτοπλαγκτόν, φωτοσύνθεση. Λίγα μέρη DDT σε χιλιάδες εκατομμύρια μέρη θαλάσσιου νερού είναι αρκετά για να απειλήσουν πολλές μορφές ζωής μέσα στη θάλασσα.

  

 

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΚΑΙ ΜΟΛΥΝΣΗ

  Σήμερα, πάρα πολλές εταιρίες στον εκβιομηχανισμένο κόσμο μολύνουν το φυσικό περιβάλλον με τα απόβλητά τους, που τα περισσότερα είναι ισχυρά δηλητήρια. Η διάλυση στο νερό σίγουρα δεν είναι λύση στο πρόβλημα της διάθεσης των αποβλήτων. Τα διυλιστήρια πετρελαίου είναι μάλλον οι μεγαλύτεροι παραβάτες αυτού του κανόνα, αφού στις εργοστασιακές τους μονάδες υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες σύνδεσμοι σωλήνων, βαλβίδες και αντλίες, όπου είναι πολύ πιθανό να παρουσιάζονται μικροδιαρροές. Ο τέλειος και απόλυτος έλεγχος είναι κάτι αδύνατο στην πράξη. Το μεγαλύτερο μέρος της μόλυνσης που δημιουργείται από τέτοιες καταστάσεις βρίσκεται μέσα στο νερό, αφού για ένα πλήθος λόγων τα περισσότερα μεγάλα εργοστάσια τέτοιου είδους χτίζονται κοντά σε θάλασσα ή σε ποταμούς.

  Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουμε τις βιομηχανίες που θεωρητικά είναι «καθαρότερες», λόγω της πολυπλοκότητας των λειτουργιών τους. Έτσι, η βιομηχανία ηλεκτρονικών, που θεωρείται «καθαρή», χρησιμοποιεί υλικά όπως το αρσενικό, που αφήνουν δηλητηριώδη υπολείμματα με την επεξεργασία τους. Το ίδιο το κάρβουνο, βασικό στοιχείο πολλών βιομηχανικών υλικών με πολλές χρήσεις, είναι επικίνδυνο. Στη διαδικασία κατασκευής της πληθώρας των χημικών παρασκευασμάτων που προέρχονται από αυτό, διαφεύγουν με τη μορφή αποβλήτων αλκυλοφαινόλες, ξυλενόλες και ενώσεις του κρεσυλικού οξέος, που σκοτώνουν την υδρόβια ζωή.

  Τα βλαβερά στοιχεία που απελευθερώνονται από τα βιομηχανικά απόβλητα παράγονται με τέτοιο ρυθμό, που η βιόσφαιρα δεν έχει τη δυνατότητα να τα απορροφήσει με ασφάλεια. Μολυσματικά στοιχεία από ξεπερασμένες πλέον βιομηχανικές δραστηριότητες δεν έχουν ακόμα απορροφηθεί, ενώ περιμένουμε να απορροφηθούν και τα σύγχρονα απόβλητα, υψηλότερης αντοχής και οξύτητας.

  Το πιο διαδεδομένο είδος πλαστικού, το πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC),  συνδέεται με πολλά γεγονότα μόλυνσης και δηλητηριάσεων. Είναι αποδεδειγμένο πως, οι εργάτες που απασχολούνται σε εργοστάσια πλαστικού, υποφέρουν από αρρώστιες του ήπατος, της σπλήνας, του αίματος, του δέρματος και των πνευμόνων. Το αμερικανικό υπουργείο εργασίας είχε ανακοινώσει το ασφαλές επίπεδο στο οποίο θα έπρεπε να βρίσκεται η απελευθέρωση του φυσικού μονομερούς αερίου, πράγμα ανέφικτο στην πράξη, αφού κάτι τέτοιο σημαίνει παύση της λειτουργίας της βιομηχανίας πλαστικού για ένα διάστημα, και κατά συνέπεια και της βιομηχανίας και άλλων ειδών, όπως του άνθρακα και του αυτοκινήτου. Ειρωνεία είναι ότι χιλιάδες τόνοι οικιακών συσκευών από αυτό το υλικό πετιούνται κάθε χρόνο και καίγονται σαν σκουπίδια, επιβαρύνοντας το φορτίο της μόλυνσης.

 

 

 

Την εργασία  επιμελήθηκαν οι μαθητές

 

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ